Górny Śląsk od lat uważany był za najbardziej zanieczyszczony rejon Polski.
Szybki rozwój przemysłu i jednoczesny brak dbałości o środowisko przyrodnicze sprawiły, że krajobraz miejsca, w którym żyjemy, był naznaczony szarymi budynkami fabryk, kopalni, elektrowni oraz dymiącymi kominami. W ich pobliżu znajdowały się niebezpieczne pylące hałdy lub ogromne dziury w ziemi, z których wydobywano minerały.
Mieszkańcy Śląska i Zagłębia mogli przyzwyczaić się do krajobrazu, ale nie do chorób, które wynikały z zanieczyszczenia powietrza, gleby i wody.
Zmiany w strukturze przemysłu oraz badania i działania podejmowane przez pracowników wyższych uczelni sprawiły, że sytuacja ulega ciągłej poprawie.
Hałdy zaczyna porastać zieleń, zagłębienia po piaskowniach wypełnia się wodą, a opuszczone budynki poprzemysłowe stają się miejscami kultury.
Uczniowie profilu biologiczno –chemicznego naszego liceum, mieli okazję zaobserwować te zmiany bezpośrednio w terenie oraz poznać miejsca i metody pracy naukowców.
Widzieliśmy składowiska poflotacyjne, pohutnicze i zalewiska pogórnicze oraz hałdę Saturn. Poznaliśmy genezę Pustyni Błędowskiej. Zwiedziliśmy Muzeum Kopalni Wiedzy o Cynku w Bukownie oraz Galerię Sztuki Współczesnej Elektrownia w Czeladzi.
Zachwycił nas widok naszego miasta, jaki ukazał się, ze Stacji Czytania Krajobrazu, znajdującej się na najwyższym piętrze Wydziału Nauk Przyrodniczych (88 m), popularnej Żylety.
Pracowaliśmy w Sali komputerowej WNP omawiając miejskie wyspy ciepła.
